Travel Sport & Soft Power
หนุ่มใหญ่รักแม่นอนเฝ้าศพแม่ไม่ยอมเผา
แพร่-ผงะ..คุณตาวัย 64 ปี อดีตเจ้าหน้าพนักงานที่ดินแพร่ รับไม่ได้ที่แม่จากไป กลัวคนมาเอาแม่ไป กินนอนอยู่กับศพ เกือบเดือน จนเพื่อนบ้านทนไม่ไหว ผิดสังเกตเอากับข้าวมาส่งเห็นแม่นอนอยู่บนที่นอน คาดว่าน่าจะเสียชีวิตแล้ว จึงโทรแจ้งเจ้าหน้าที่ขอให้ตรวจสอบตำรวจใช้เวลาเกลี้ยกล่อมนานกว่า 3 ชั่วโมง อยากให้แม่ไปสบายต้องทำบุญให้ จึงยอมพาเข้าไปดู พบสภาพศพแห้งคาเตียงเหลือแต่กระดูก
เมื่อเวลา 10.00 น. วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2564 สายตรวจตำบลนาจักร สภ.เมืองแพร่ รับแจ้งขอให้เข้าตรวจสอบ บ้านเลขที่ 49/28 หมู่ 7 ต.นาจักร อ.เมืองแพร่ จ.แพร่ เนื่องจากสงสัยว่าจะมีผู้เสียชีวิตอยู่ภายในบ้าน จึงรายงานให้ พ.ต.อ.นรินทร์ วรรณมณี ผกก.สภ.เมืองแพร่ และ พ.ต.ท.พากษกรณ์ เจนใจ รอง ผกก.สภ.เมืองแพร่ พร้อมชุดสืบสวน สภ.เมืองแพร่ เข้าตรวจสอบ
ที่เกิดเหตุเป็นบ้านจัดสรรชั้นเดียว ปลูกติดกัน ภายในบ้าน พบมีของเก่ามากมาย กองอยู่ระเกะระกะ พบ นายศุภชัย สุทธิวิวัฒน์ อายุ 64 ปี เจ้าของบ้าน อดีตเจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดแพร่ ยืนอยู่ภายในบ้าน สวมเสื้อเชิ้ตลายสก๊อตสีน้ำเงิน กับกางเกางชั้นใน ไม่ยอมเปิดประตูบ้านให้ใครเข้าไปเด็ดขาด อ้างว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัว แม่ไม่อยู่ในบ้านแล้ว น้องชายมารับไปอยู่ที่เชียงใหม่ด้วย หลายเดือนแล้ว ไม่ได้อยู่ในบ้าน และไม่ยอมให้ใครเข้ามาในบ้านทั้งนั้น
จากนั้น พ.ต.ท.พากษกรณ์ เจนใจ รอง ผกก.สภ.เมืองแพร่ จึงได้เข้าเจรจาเกลี้ยกล่อม ใช้เวลานานเกือบ 3 ชั่วโมง จนนายศุภชัยฯ ใจอ่อน ยอมให้เข้าไปในบ้าน แต่อนุญาตให้เข้าไปได้เพียงคนเดียวเท่านั้น จนพบว่า นางบัวจีน คำแสน อายุ 89 ปี มารดา นอนอยู่บนที่นอนภายในบ้าน สภาพศพมีกลิ่นเหม็น ผิวหนังแห้งจนเหลือแต่กระดูก จึงได้ประสานเจ้าหน้าที่ตำรวจพิสูจน์หลักฐานเข้าตรวจสอบที่เกิดเหตุพร้อมแพทย์จากโรงพยาบาลแพร่ และเจ้าหน้าที่จากสมาคมอาสาสมัครกู้ภัยจังหวัดแพร่ ตรวจสอบบริเวณที่เกิดเหตุเบื้องต้น ไม่พบร่องรอยการต่อสู้ และที่ร่างของผู้เสียชีวิต ไม่มีบาดแผลใดๆ
สอบถาม นางศรีรัตน์ คำมูล อายุ 59 ปี คนดูแล เล่าว่า ตนนั้นเห็นคุณยายครั้งสุดท้าย เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 2563 ประมาณหกโมงครึ่งแล้ว มาถึงพี่ช้างก็เรียก แม่ๆๆ ตนก็เข้าไปดู ตนก็บอกว่าพี่ช้าง แม่นั้นมืออ่อนไปแล้ว ไม่เหมือนครั้งที่แล้วเลย ตนเค้าก็บอกว่าไม่เป็นไรเดียวแม่ก็ฟื้นขึ้นมา ครั้งนี้ก็น่าจะฟื้น เค้าก็โทรหาเราวันที่ 16 ธันวาคม 2563 บอกเราว่าพี่เล็กจะมารับแม่ไปเชียงใหม่ วันที่ 18 ธันวาคม 2563 ไม่ต้องมาแล้ว หลังจากนั้นตนก็ไม่ได้เข้าไปในบ้านอีกเลย เค้าไม่ให้ใครเข้าบ้านอีกเลย จากนั้นวันที่ 23 ธันวาคม ตนได้ฝากเสื้อผ้า พร้อมผ้าปูที่นอนให้ยาย โดยการยื่นให้ผ่านรั้วไม่ให้เข้าไป แต่นายศุภชัยฯ ก็เข้าออกจากบ้านตามปกติ ออกมาซ้อของบ้าง ปกติบ้านเค้า เค้าก็ไม่ให้ใครเข้าออกอยู่แล้ว ในวันที่ 15 ธันวาคม 2563 ที่ผ่านมานั้นที่เห็นคือ แม่เค้านอนอยู่บนที่นอนตาม ปกติ แต่ดูอ่อนแรง เค้าก็บอกเดี๋ยวแม่ก็ดี เค้าบอกจะรอแม่อยู่นี่ 16-17 ธันวาคม 2563 เค้าก็บอกเราว่าไม่ต้องมาแล้ว เดี๋ยวพี่เค้าจะมารับแม่ไปอยู่ด้วยที่เชียงใหม่ ซึ่งแม่เค้านั้นได้มอบร่างให้ทางโรงพยาบาลเชียงใหม่ เค้าก็บอกเพียงรอแม่ รอแม่ฟื้นจากนั้นตนไม่ได้มาอีกเลย
นายศุภชัยฯ กล่าวว่า ปกติอยู่กับแต่ตลอดไม่เคยไปไหน ตั้งแต่มาอยู่ที่จังหวัดแพร่ 20 กว่าปี ก็ดูแลแม่มาตลอด เพราะคิดถึงแม่อยากอยู่กับแม่ ที่ไม่ให้เจ้าหน้าที่เข้า เพราะกลัวว่าจะเอาแม่ไป อยู่ด้วยกันตลอด หลังจากแม่เสียแล้วก็อยู่กันตามนั้น ก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แม่ทุกวัน แม่เป็นคนกินเจ ไม่กินเนื้อสัตว์ ไม่มีโรคไม่มีภัย เหมือนครูบาศรีวิชัย ไม่มีกลิ่น ตนอยากอยู่กับแม่ พี่น้องนั้นอยู่ต่างจังหวัด ติดโควิดเลยไม่ได้กลับมา เมื่อก่อนมาบ่อย ๆ ตนนั้นออกไปซื้ออาหารเจเก็บไว้ ตนนั้นกินเจตลอดชีวิตเหมือนแม่ เพราะแม่ตนเสียนั้นอยู่ๆ ท่านก็ไม่หายใจเลย บอกไม่ถูก อยู่ด้วยกันมานาน ดูแลท่านมาตลอด 25 ปี อยู่กัน 2 คน ไม่อยากให้พาแม่ไปไหน อยากอยู่กับแม่ จนวารสุดท้าย อยู่ได้นานที่สุด จนเมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 2563 อยู่ๆ แม่ก็หยุดหายใจไปเลย ก็รู้สึกช๊อคไปเลย เพราะแม่เสียชีวิตแล้วอยู่ๆ ท่านก็ไม่หายใจเลย บอกไม่ถูก อยู่ด้วยกันมานาน ดูแลท่านมาตลอด 25 ปี อยู่กัน 2 คน ไม่อยากให้พาแม่ไปไหน อยากอยู่กับแม่ จนวาระสุดท้ายของชีวิตตัวเองก็จะอยู่กับแม่ จะอยู่กันให้ได้นานที่สุด
ทางด้าน พ.ต.ท.พากษกรณ์ เจนใจ รอง ผกก.สภ.เมืองแพร่ กล่าวว่า ใช้เวลาพูดคุยเกลี้ยกล่อมนานกว่า 3 ชั่วโมง เจ้าของบ้านจึงยอมใจอ่อน เข้าไปก็เจอศพยายนอนอยู่บนที่นอน เบื้องต้นที่ตรวจสอบไม่มีอะไรผิดปกติ แต่ก็ต้องรอทางพิสูจน์หลักฐานตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้ง เราพูดคุยบอกเค้าว่า ถ้าแม่เสียแล้วให้แกอย่างนี้แม่คงไม่สบายใจในฐานะลูกก็ทำให้ถูกต้องตามศาสนา เค้าก็ใจอ่อนและยอมพาเข้าไปดู
เพื่อนบ้านที่อยู่ตรงกันข้าม (ผู้หญิงผมยาวใส่เสื้อสีเทาแขนสามส่วน) เล่าว่า ปกติคุณลุงจะพูดกับแม่ เสียงดังโหวกเหวกโวยวายทุกวัน จะได้ยินเสียงแม่เค้าพูดตอบโต้ เพราะแม่เค้าป่วยนอนติดเตียง ลุกไปไหนมาไหนไม่ได้ เวลาคุยกันก็จะได้ยินมาถึงที่บ้าน แต่พักหลังๆ ไม่ได้ยินเสียงแม่เค้าเลย ก็สงสัยว่าเพราะอะไร