In News

หนุ่มประชด'กูจน'ปั่นรถถีบกลับบ้านเกิดบุรีรัมย์



'ส่วนเกินของสังคม ไม่มีงานไม่มีเงิน ไม่มีใครมองเห็น หนุ่มใหญ่ปั่นจักรยานจากสระบุรีกลับบุรีรัมย์!!ประชดชีวิต "ทำไมกูเกิดมาจน"

ผู้สื่อข่าวประจำจังหวัดปราจีนบุรี   รายงานว่าพบเห็นหนุ่มใหญ่วัยกลาง    กำลังคนปั่นจักรยานถีบสองล้อแบบของเด็ก     อยู่บนถนนสาย 304 (กบินทร์บุรี – นครราชสีมา)    ขาล่องบริเวณบ้านทุ่งโพธิ์ อ.นาดี จ.ปราจีนบุรี    ท่ามกลางอากาศร้อนจัดเหงื่อไหลท่วมตัว ท่าทางอ่อนแรง     ท้ายรถจักรยานมีกล่องพลาสติกสีดำบรรทุกมาด้วยที่ตะแกรงหน้ารถ มีถุงผ้าสีดำใส่มาด้วย

ได้จอดรถสอบถามชายหนุ่มคนดังกล่าว ชายหนุ่มคนดังกล่าวบอกจักรยานถีบเรื่อยมาจาก   จ.สระบุรีเมื่อ 3 วันแล้ว   จุดหมายปลายทางคือ จ.บุรีรัมย์     เมื่อ2 อาทิตย์ที่ผ่านมา    ได้ไปทำงานที่ จ.สระบุรี    ก่อนหน้านี้ในหมู่บ้าน มีร้านค้าพ่อค้าตลาดนัดเร่   ไปตั้งร้านค้าขายของทุกอย่าง 20 บาทในหมู่บ้าน     โดยได้เห็นทางเจ้าของร้านเขียนป้ายว่ารับสมัครคนช่วยขายของจึงสอบถาม และได้สมัครเป็นคนช่วยขายของพร้อมกับไปอยู่กับเจ้านายจ้างที่สระบุรี ได้รับค้าจ้างรายวันและเบิกเงินค่าแรงล่วงหน้า

ซึ่งทางนายจ้างให้เบิก    ต่อมารถบรรทุกของนายจ้างเกิดอุบัติเหตุ   ไม่ได้ออกขายของตามตลาดนัด    เมื่องานไม่มี    ก็ขอนายจ้างกลับบ้านและรับปากจะใช้หนี้คืน     ถ้าได้งานทำ     

หนุ่มใหญ่บอกต่อไปว่า    ตอนนี้หิวน้ำอยากขอน้ำกินและยังไม่ได้ข้าว     ผู้สื่อข่าวจึงเอาน้ำในรถให้ 1 ขวดและ  อาสาจะพาไปกินข้าวที่ร้านค้าริมทางข้างหน้า

ต่อมาชายหนุ่มได้ปั่นจักรยานตามมาที่ร้าน   "ไก่ย่างจินดากบินทร์บุรี"    โดยชายหนุ่มคนดังกล่าวหิวข้าวมาก    ผู้สื่อข่าวให้สั่งอาหารตามสั่ง    สั่งกินให้อิ่มไม่ต้องเกรงใจ    ชายหนุ่มบอกขอสั่ง   ข้าวเหนียวกับส้มตำแค่นี้ก็พอ   

ผู้สื่อข่าวสั่งข้าวเพิ่มให้อีก 2 ห่อ และสั่งข้าวผัดให้ แต่หนุ่มใหญ่ไม่ขอรับเพิ่ม    ผู้สื่อข่าวถามถามชื่อซึ่งทราบว่าชื่อนายสมศักดิ์ เงางาม อายุ 55 ปีอยู่บ้านเลขที่ 43 ม.10 ต.เมืองไผ่ อ.หนองกี่ จ.บุรีรัมย์

ผู้สื่อข่าวถามว่า   ทำไมถึงปั่นมาจุดนี้     นายสมศักดิ์ กล่าวว่า ตอนแรกตนคิดว่าจะปั่นจักรยานกลับบุรีรัมย์ โดยปั่นมาตามถนนสาย 304   มุ่งหน้าเข้า อ.ปักธงชัย  จ.นครราชสีมา    และจะมุ่งหน้าเข้าบุรีรัมย์ต่อไปแต่เมื่อปั่นมาถึงทางขึ้นเขาช่วงบ้านทุ่งโพธิ อ นาดีจ.ปราจีนบุรี    ข้างหน้าจะเป็นทางขึ้นภูเขา   คงยากต่อการปั่นจักรยานขึ้นภูเขาและที่สำคัญ รถบรรทุกเยอะเป็นทางด่วนและคับแคบ     จึงเปลี่ยนย้อนกลับมาเพื่อที่จะไปทาง จ.สระแก้ว  

และนึกได้ว่า มีญาติคนหนึ่งอยู่ที่อ.เขาฉกรรจ์   จ.สระแก้ว    จะขออาศัยทำงานเพื่อหาเงิน    จะได้มีเงินใช้ในชีวิตประจำวัน    และมีงานทำอาจมีเงินใช้หนี้คืนนายจ้างคนเก่าที่เบิกมาใช้2,000 บาท   

 ตนเองอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีคนรอบครัวพ่อแม่เสียชีวิตหมดแล้ว     อยู่ตัวคนเดียวก็อยู่ได้     ไม่อยากได้เงินบริจาคจากใคร    ระหว่างทางมีคนจะให้อาศัยรถไปด้วยและจะช่วย ตนเกรงใจเขา    บอกปั่นไปตามทาง เรื่อย ๆ   ค่ำไหนนอนนั่น    มีก็กิน ไม่มีก็อดเอา   ใครให้ข้าวให้น้ำก็เอาหากใครสงสารจะให้ทำงานก็ทำเพื่อจะได้พอมีพอกินไปวันๆไม่เรียก

มานิตย์ สนับบุญ/ปราจีนบุรี