Think In Truth

เมื่อตาอินพลาดท่า ตานารอยตัว ตาอยู่..? โดย ฟ้อนต์ สีดำ



ตาอินกะตานา หาปลาเอามากินกัน

ได้ปลาทุกวัน รักกันก็ปันกันไป

หาปลามานมนาน หาปลามาบานตะไท

จนแม้ใคร ๆ รู้น้ำใจไมตรีปรีดา

แต่แล้ววันหนึ่ง เคราะห์มาถึง ทมึงทึงมา

สองคนหาปลา แย่งหัวปลาหางปลากันเกรียว

ตาอินกะตานา โศกาอาวรณ์จริงเจียว

ตาอยู่มาเดี๋ยวเดียว คว้าพุงเพียวเพียวไปกิน

ตาอินแกหาปลาบริเวณกระแสน้ำอุ่นคูโรชิโอะ (Kuroshio) และตานาก็หาปลาบริเวณกระแสน้ำเย็นโอยะชิโอะ (Oyashio) ทั้งสองคน เมื่อนำปลาขึ้นฝั่ง ก็จะเอาปลามาขึ้นตรงที่กระแสน้ำอุ่นอุ่นคูโรชิโอะ (Kuroshio) กับ กระแสน้ำเย็นโอยะชิโอะ (Oyashio) มาบรรจบกัน ตรงที่ คูริลแบงก์ (Kuril Bank) หรือตรงที่มีฝูงปลาชุกชุมที่สุด

มาวันหนึ่ง ตาเด่น ธำรง ผู้ซึ่งดูแลคูริลแบงก์ (Kuril Bank) แกอายุมาก แกอยากจะหยุดอาชีพหาปลา เพราะอายุมาก จึงทำให้ทั้งตาอิน กับ ตานา อยากจะเข้ามาดูแลและเป็นผู้ที่เข้ามาจับปลาที่บริเวณคูริลแบงก์ (Kuril Bank)

เหตุการณ์วันหนึ่งมันเข้าข้างตานา เมื่อนกอินทรีย์ ดันไปจิกปลาซิว ซึ่งเป็นปลาที่ตาอินใช้ในการตรวจสอบการจับปลาในย่านกระแสน้ำอุ่นคูโรชิโอะ (Kuroshio) ตาย และปลาใหญ่ที่เป็นผู้ปกครองปลาซิวรู้สึกผิดที่พาปลาซิวไปตาย เลยว่ายน้ำเอาหัวโหม่งก้อนตะกั่วตายตาม เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ตานาเลยให้ลูกน้องคนสำคัญอย่างนกกระจอก เข้ามาช่วยในการสืบเรื่องราว นกกระจอกที่เข้ามาสืบเรื่องก็ได้หลักฐานสำคัญคือความจำของตาวิเศษ นกกระจอกก็รายงานกับนายว่า ได้หลากฐานสำคัญแล้ว ดูจากสมองความจำได้ครบทั้งสิบสามตา แต่อีกสองตามันหลับ เลยไม่เห็นหลักฐานสำคัญ

วันต่อมาตาอินทร์เห็นท่าไม่ดี เพราะหลักฐานมันชัดว่าลูกน้องคนสำคัญของตนอยู่ในเหตุการณ์นั้นหลายคน เลยใช้ความใกล้ชิดกับผู้จัดการโรงงานรวบรวมปลาของชาวประมง ว่า เรื่องการตายของปลาซิวที่โดนนกอินทรีย์จิกตาย เอามาให้ลูกน้องตาอินทร์ทำต่อลูกน้องตาอินทร์มีความชำนาญทางทะเลอยู่แล้วเพราะเป็นบุตรของชาวประมงชื่อก่องข้าวน้อย แล้วลูกน้องตานาหรือนกกระจอกไม่ต้องเข้ามายุ่ง เพราะหากินคนละกระแสน้ำไม่เกี่ยวกัน

วันต่อมาทีมของก่องข้าวน้อยก็นำทีมปลาฉลาม ข้ามแดนไปยังรังของนกกระจอก เพื่อค้นรัง โดนอ้างว่านกกระจอกจับปลากผิดกติกา เพราะเอาเหยื่อมาล่อปลาให้ว่ายเข้ามายังกระแสน้ำย็น พร้อมทั้งค้นรังหาหลักฐานโดยอ้างว่าจะหาหลักฐานการล่อปลาด้วยเหยื่อ หรือจะหาสมองจำของตาวิเศษหรือเปล่าก็ไม่ทราบได้ แต่ทีมฉลามของก่องข้าวน้อยก็แจ้งข้อหากับนกกระจอก สงสัยว่าจะเกี่ยวข้องกับการหว่านเหยื่อที่ผิดกติกา พร้อมทั้งจับลูกน้องของนกกระจอกหลายคนเพื่อสืบหาข้อมูลความเกี่ยวข้องกับการหว่านเหยื่อล่อปลา

ในวันเดียวกัน ทางปลายกระแสน้ำเย็น ก็จับสารเคมีเกล็ดไอเคลิ้ม ที่กำลังจะส่งเข้ามายังบริเวณกระแสน้ำอุ่นคูโรชิโอะ (Kuroshio) บรรทุกมาเป็นเที่ยวรถสิบล้อเลย สารชนิดนี้เมื่อหว่านไปยังหมู่ปลา จะทำให้สายตาของหมู่ปลารับแสงสีได้มากขึ้น เคลิบเคลิ้มหลงไหลในการผสมพันธุ์ ซึ่งจะทำให้หมู่ปลาที่อยู่ในวัยกำลังผสมพันธุ์แหวกว่ายเข้ามายังบริเวณกระแสน้ำอุ่นคูโรชิโอะ (Kuroshio)

สายสัมพันธ์ของชาวประมงที่เคยมีมาอย่างยาวนานก็ขาดสบั้นลง เพียงเพราะต่างฝ่าย ต่างมีความต้องการอยากจะเข้าไปดูแลบริเวณที่ปลาชุมที่สุดคือ คูริลแบงก์ (Kuril Bank) ตาอินทร์ก็พยายามที่จะเก็บรวบรวมข้อมูลที่ตานากระทำผิดกติกาต่อทรัพยากรทางทะเล ด้วยคดีเหยื่อล่อปลา ส่วนตานาก็มีหลักฐานสำคัญที่นกกระจอกบอกว่า สมองจำของตาวิเศษอีกสองดวง ยังเปิดดูไม่ได้ รวมทั้งสมองจำทั้งสิบห้าดวง ซึ่งอาจจะถูกก็อบปี้บรรทึกไว้ในอีกหลายสมอง เพียงเพราะความโลภที่อยากจะเข้ามากำกับดูแลแหล่งประมงที่มีปลากชุกชุมมากที่สุดที่คูริลแบงก์ (Kuril Bank)

นายธนพล อิ๋วสกุล ได้โพสต์ข้อความไว้ในสมุดใบหน้าของตัวเอง ว่า “สรุปง่าย ๆ การชิงคูริลแบงก์ (Kuril Bank) คือการชิงกันระหว่าง ตั๋วช้าง กับ ตั๋วปลาวาฬ 100 บาท เอาขี้หมากองเดียว ตั๋วช้าง เข้าวิน" แต่ก็ยังให้ความเห็นเพิ่มเติมตามมา ว่า “ด้านหนึ่งก็ต้องยอมรับว่า กระบวนการ สอย นกกระจอก ในครั้งนี้เตรียมการมาเป็นอย่างดี มีการรับลูก ส่งลูก ต่อกันเป็นทอดๆ งานนี้ไม่ใช่แค่ ไม่ให้ตานาเป็นผู้ดูแล คูริลแบงก์ (Kuril Bank) เท่านั้น แต่กะเอาตายไม่ให้ผุดให้เกิดกันเลย ตั้งใจจะฉีก "ตั๋วปลาวาฬ" ที่หมดอำนาจลงไป ให้เหลือแต่ "ตั๋วช้าง" อย่างเดียว"

งานนี้ต้องดูกันว่า ใครจะได้นั่งดูแล คูริลแบงก์ (Kuril Bank) บริเวณที่มีปลาชุกชุมที่สุดของน่านน้ำ เพราะนกกระจอกก็กำความลับ สมองจำของดวงตาวิเศษไว้ ถ้าถูกเปิดเผยออกมา ตาอินทร์ก็อาจจะติดคุกหัวโต ซึ่งเรื่องติดคุกนี้ก็ไม่ได้ห่วงตาอินมากนักหรอก เพราะตาอินทร์ใหญ่พอที่จะรอด แต่ตาอินทร์ไม่ใช่ลูกหม้อของชาวประมงนี่สิ เป็นจุดอ่อน แต่ตาอินก็มีลูกน้องที่ใกล้ชิดอย่างก่องข้าวน้อยเป็นลูกหม้อชาวประมง ที่เป็นเจ้านายของเหล่าฉลามที่เก่งกาจ แต่อีกคนที่นั่งอยู่เงียบๆ คือตาอยู่ กระต่ายน้อย นี่สิมีโอกาสลอยมาจากการที่ไม่อยู่ในกระแสแห่งความขัดแย้ง