Think In Truth
'เหลี่ยม-ลาย'ใช่เล่นกว่าจะเป็น 'บิ๊กต่อ' โดย ฟอนต์ สีดำ
เมื่อวาน ติดตามการประชุมคณะกรรมการข้าราชการตำรวจ ทั้งวัน โดย นายเศรษฐา ทวีสิน นายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง เป็นประธานการประชุมคณะกรรมการข้าราชการตำรวจ หรือ ก.ตร. ครั้งที่ 10/2566 สำหรับการประชุมวันนี้มีวาระสำคัญ คือ พิจารณาคัดเลือกแต่งตั้งข้าราชการตำรวจให้ดำรงตำแหน่ง ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ (ผบ.ตร.) คนใหม่ และเรื่องที่ประธานแจ้งที่ประชุมทราบ, เรื่องรับรองรายงานการประชุม ก.ตร. เรื่องที่เสนอเพื่อทราบ เรื่องที่เสนอพิจารณา การขอขยายระยะเวลาการพิจารณาอุทธรณ์, ข้าราชการตำรวจอุทธรณ์คำสั่งลงโทษ
โดยที่ทั้งวันที่ประชุมยังคงยืนมติ ให้เลื่อนการพิจารณานายตำรวจที่จะขึ้นรับตำแหน่ง ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ออกไปก่อนจนถึงเดือนตุลาคม ค่อยประชุมพิจารณากันอีกครั้ง แต่เวลาประมาณ 16.40 น. ความพยายามที่จะผลักดันให้ ก.ตร. พิจารณานายตำรวจขึ้นรับตำแหน่ง ผบ.ตร.ได้สำเร็จ โดยในที่ประชุมได้มีมติให้พลตำรวจเอกต่อศักดิ์ สุขวิมล ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ด้วยเสียง 9:1 งดออกเสียง 1 เสียง
หลังจากมติ ก.ตร. ออกมา กลายเป็นประเด็นในการวิพากษ์วิจารณ์ต่อเส้นทางการก้าวขึ้นตำแหน่งผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ จากนายตำรวจและอดีตนายตำรวจ จำนวนมาก แต่ถึงอย่างไร พลตำรวจเอกต่อศักดิ์ ก็ได้รับการรับรองให้ดำรงตำแหน่งจาก ก.ตร. โดยมีมติอย่างเป็นเอกฉันฑ์ ถึง ถึง 9:1 เสียง ไปแล้ว ซึ่งยากต่อการเปลี่ยนแปลง จึงต้องเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปเป็นที่สิ้นสุด
ต่อเรื่องนี้มันทำให้นึกถึงเรื่องตลกอยู่เรื่องหนึ่ง คือเรื่อง “สือกับคางคก” ต้องขออภัยนะครับ ไม่ได้เจตนาที่จะเปรียบใครเป็นเสือ ใครเป็นคางคกนะครับ แต่มันเป็นเรื่องที่ทำให้คิดถึงเท่านั้น เพราะมันสอดคล้องกัน ที่ทำให้นึกถึงแล้วอดที่จะอมยิ้ม หรือไม่ก็อดขำขำไม่ได้
เรื่องมันมีอยู่ว่า ในป่าแห่งหนึ่ง มีลำห้วยพาดผ่าน ลำห้วยแห่งนี้มีน้ำไหลผ่านตลอดทั้วปี และมีความกว้างพอสมควร เวลาสัตว์ป่าจะข้ามฟากลำห้วยก็ต้องกระโดดลงน้ำแล้วว่ายน้ำข้ามไป ตรงบริเวณเสือผ่าน ริมห้วยจะมีขอนไม้ขอนหนึ่งวางอยู่ริมตลิ่ง เวลาเสือจะข้ามห้วย ก็ต้องขึ้นไปยืนบนขอนไม้แล้วกระโดดลงน้ำ แล้วว่ายต่อไปจนขึ้นฝั่งด้านตรงข้าม
วันหนึ่ง มีเสือตัวหนึ่ง สมมติซื้อว่าเสือรอย จะข้ามลำห้วย ก็เหลือบเป็นเห็นคางคกตัวหนึ่งมอบหลับอยู่ใต้ขอนไม้ ร้อยวันพันปีก็ไม่มีสัตว์อื่นเข้ามากล้ำกลายในเส้นทางของเสือ วันนี้กลับมีคางคกต่อนี่มาหมอบหลับอยู่ใต้ขอนไม้
เสือรอยก็เลยร้องถามขึ้นว่า “นี่เองเป็นใคร มายุ่งอะไรอยู่ที่ทางเสือผ่าน”
คาคกต่อ เลยตอบว่า “เฮ้ย...คุณ พณ.ท่าน เสือ ท่านไม่รู้จักข้าฯ หรือ?..ข้า นี่แหละคือพญาคางคก เป็นผู้ที่อยู่ใกล้ชิดเจ้าแห่งป่าตรงนี้ ข้าจะไปที่ไหนก็ได้ในป่าแห่งนี้ วันนี้ข้าก็อยากมาในเส้นทางเสือผ่านบ้าง เห็นขอนท่อนนี้ เลยอยากลองแบกดูว่ามันหนักแค่ไหน เลยแบกขึ้นแบกลงหลายรอบแล้ว เป็นการออกกำลังกาย” เสือฟังแล้วก็รู้สึกฉุนที่คางคกพูดยกตนข่มตัวเอง
เสือรอยเลยท้าทายออกไปว่า “นี่เจ้าคางคก มาลองแข่งกันข้ามน้ำลำห้วยนี้ไหม? ว่าใครจะจะถึงฝั่งกะโน้น....ก่อนกัน”
คางคกต่กก็รับปากในทั้นที “ได้สิ เองอย่างโกรธข้าฯ นะเว้ยถ้าเอ็งแพ้” ยิ่งทะให้เสือรอยโกรธมากขึ้นอีก แต่ก็เงียบเอาไว้
พอได้เวลาแข่งขัน ทั้งเสือและคางคกก็ขึ้นไปยืนบนขอนไม้ เสือก็กระโดดออกจากขอนไม้อย่างเร็ว ขณะเดียวกัน คางคกก็กระโดดงับหางเสือทันที พอเสือกำลังจะร่วงลงกลางลำห้วย คางคกก็อ้าปากคายหางเสือ ทำให้คางคกลอยต่อไปจนข้ามฟากห้วยอีกฝั่ง แต่คางคกโชคร้าย ปากไปกระแทกเข้ากับก้อนหินอย่างจัง เลือดกลบปาก แถมยังจุกจนลุกไม่ขึ้น สักพักหนึ่ง เสือก็ว่ายน้ำเข้าฝั่ง เห็นคางคกนอนหายใจแขมบแขมบ เลือดกลบปากอยู่ เสือตกใจอย่างหนัก
เสือเลยร้องถามคางคกต่อว่า “อ้าวเฮ้ย ไอ้คางคก เอ็งมาถึงเมื่อไหร่ แล้วปากแกไปโดนอะไรมา?..”
คางคกก็วางท่าทีนิ่ง แล้วตอบไปว่า “มาถึงตั้งนานแล้ว กินแพะรอเอ็งไปสองตัว นี่เห็นไหม เลือดยังติดปากอยู่นี่”
เสือเห็นดังนั้น ดูท่าไม่ดีแล้ว เลยวิ่งหนีคางคกเข้าไปในป่า ด้วยความกลัวที่คางคกจะกินตัวเอง ขณะที่วิ่งหนีคางคกก็มาเจอไอ้เจ้าลิงจ่าฝูงตัวหนึ่ง สมมติว่าชื่อลิงจ๊อก เสือเลยเล่าเรื่องทั้งดมให้ลิงจ๊อกฟัง ลิงจ๊อกได้ยินดังนั้น จึงบอกเสื่อไปว่า
“นี่พี่เสือ พี่โดนโกหกแล้ว ปะไปหาคางคกตัวนั้น จะพาไปดู ว่ามันจะกินแพะได้ยังไง” เสือก็ยินดีที่จะไปพิสูจน์ความจริง แต่ด้วยความกลัว และกลัวว่าลิงจะทิ้ง
เสื่อเลยบอกลิงว่า “ข้าฯจะพาไป โดยยอมให้ลิงนั่งบนหลัง โดยผูกหางของลิงติดกันไว้นะ” ลิงจ๊อกเห็นว่าไม่เหนื่อยเดินดี ก็ตกลง
พอเสือแบกลิงมาถึงริมน้ำ ก็เห็นคางคกต่อซึ่งยังจกไม่หายจากการตกลงมากระแทกหิน และยังไม่ได้ล้างเลือดออกจากปาก คาคกเห็นเสือรอย แบกลิงจ๊อกเดินเข้ามาหา ก็เข้าใจเลยว่า มันมาเอาเรื่องแน่
คางคดต่อและร้องออกไปอย่างดังว่า “เฮ้ย ไอ้เสือ ปีที่แล้วพ่อเอ็งสัญญาว่าจะเอาแพะมาให้กูกินสิบตัว นี่เองเอาแค่ลิงตัวเดียวนี่นะ มาให้กูกิน”
เสือรอยได้ยินเท่านั้นแหละ ก็ตกใจกลัว ออกวิ่งหนีตายอย่างเร็ว ลิงจ๊อกที่นั่งหลังเสือรอยอยู่ก็ตกหลังเสือ ด้วยหางเสือยังคงผูกติดกับหางลิง เสือรอยที่วิ่งหนีตายก็ลากลิงจ๊อกติดไปด้วย ขณะที่วิ่งผ่านต้นไม้ในป่า หัวลิงจ๊อกก็แกว่งฟาดต้นไม้ทางซ้ายบ้าง ทางขวาบ้าง จนหัวหลุด พอเสือรอยเหนื่อย เลยหยุดเพราะวิ่งมาไกลแล้ว และมั่นใจว่าปลอดภัยจากคางคกต่อแล้ว พอเหลือบไปเห็นลิงจ๊อกหัวหลุดหายที่ติดหางตัวเองมาด้วย เสือรอยถึงขนาดอุทานออกมาว่า “โห!!!!.....ขนาดกูวิ่งเร็วขนาดนี้ มันยังกระโดดงับหัวลิงจ๊อก หลุดเลยหรือ???.....นี่”
นึกถึงเรื่องนี้ทีไร ก็อดที่จะอมยิ้มไม่ได้ ถึงอย่างไร ก็ขอแสดงความยินดีกับท่านพลตำรวจเอกต่อศักดิ์ สุขวิมล ผบ.ตร. คนใหม่ด้วยแล้วกัน และได้ข่าวว่า ห้าทุ่มเมื่อคืนนี้ หลังจากที่รู้ว่ามติที่ประชุม ก.ตร. ผ่านชื่อท่านเป็น ผบ.ตร. คนใหม่ ท่านยังคงลงพื้นที่ทำงานจับยาเสพติดในจังหวัดนครปฐมล็อตใหญ่ หวังว่าท่าน ผบ.ตร. คนใหม่ได้จัดระเบียบของสังคม และเป็นความหวังในการเป็นผู้พิทักษ์ที่แท้จริง ขจัดปัญหาในวงการสีกากีให้เป็นที่เพิ่ง ที่หวังของประชาชน นะครับ