Think In Truth

ศาลาริมทาง...ศาลาทำใจ กรมทางหลวง  โดย : ฟอนต์ สีดำ



ก็นานแล้วหละ ผมเดินทางจากพนัสนิคม เพื่อไปพูดคุยงานกับเพื่อนที่ฉะเชิงเทรา โดยขับรถผ่านถนนสาย 310 ซึ่งมีการซ่อมสร้างใหม่ ผิวถนนดีมาก ถนนกว้างขวาง ขับรถสบาย ถือเป็นถนนสายที่ให้ความสะดวกสบายสายหนึ่งเลย แต่สิ่งหนึ่งที่สังเกตุเห็น คือศาลริมทาง ที่มีทรงแปลกๆ ทันสมัย ก็ชวนเพื่อที่นั่งรถมาด้วย จอดรถลงไปชมความทันสมัยของศาลาริมทาง เพื่อที่นั่งรถมาด้วยถึงกับร้อง “โอ้โห....มันหรูอะไรขนาดนี้”

พอลงจากรถได้ เพื่อนคนนั้นมันก็ปรี่เข้าไปนั่งที่นั่งผู้โดยสาร เพื่อรอรถประจำทาง พอเพื่อนมันเอาตูกหย่อนลงไปแตกม้านั่นในศาลาริมทาง มันถึงขนาดกระโดดตัวลอย ร้องลั่น “โอ้ย!!....ตูดไหม้” แล้วมันก็สะบดต่อท้ายอีกว่า “แม้!!!...ทำซะหรูเลย แต่บังแดดไม่ได้”

ตอนนั้ก็ไม่คิดอะไรมากนอกจากเอาไปโพสต์ในดซเชียลมิเดียร์แบบสนุกๆ พอเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่ ก็จำแอ็คเค้าท์ไม่ได้ ยังไม่สามารถล็อคอินเข้าไปใช้ได้ แต่ก็ช่างมันเถอะ ก็เลยเปลี่ยนแอ็คเคาท์ใหม่ และใช้อยู่จนทุกวัน ส่วนภาพที่ถ่ายเก็บไว้ก็ยังคงอยู่อยู่ในคราวด์

หลังจากนั้นวันหนึ่ง ได้กลับจากกรุงเทพฯ ผ่านแวะมาทานข้าวเย็นกับเพื่อนๆ ที่แปดริ้ว แล้วขับรถผ่านถนนสาย 310 แปดริ้ว – พนัสนิคม เส้นเดิม ก็สังเกตเห็นว่า ศาลริมทางมีรูปบบที่เปลี่ยนไป คือของเดินยังคงอยู่ มีที่บังแดดเพิ่มขึ้น ก็เลยโทรถามเพื่อนที่เคยลงไปนั่งที่ศาลาริมทางหลังนั้น ว่า “เฮ้ย!!!....ศาลาที่เคยย่างตูดเอ็ง ทำไมไม่เหมือนเดิม มีอะไรเพิ่มมา” เพื่อนมันก็อธิบายให้ฟังว่า “กรมทางหลวงเขาเอาบังแดดมาเพิ่ม แต่กูก็ไม่เคยไปนั่งอีกเลยนะตั้งแต่วันนั้น” ผมก็ถามต่อว่า “ทำไมวะ??...”

มันก็อธิบายว่า “ถนนเส้นนี้ มีศาลาริมทางเยอะไปหมด บางแห่งอยู่ห่างกันไม่ถึง 50 เมตร บางแห่งก็ตั้งอยู่กลางท้องนา ที่ไม่มีรถโดยสารจอด คนในระแวกนี้เขาใช้บริการรถโดยสารน้อย ทุกบ้านเขามีรถกันทั้งนั้นแหละ เด็กๆ แทบจะมีรถเครื่องประจำตัวทุกคน มันไม่มีใครเขาไปนั่งรอรถโดยสารที่ศาลาริมทางหรอก นอกจากเด็กไปสูบยาบ้ากัน”

ผมฟังมันเล่าให้ฟังอย่างนั้นยังตกใจ ก็ยังย้ำามว่า “มันจริงหรือ” มันยังตอบย้อนกลับมาว่า “ไอ้เด็กสูบยาบ้าจะมาใช้สถานที่นี้หรือเปล่า ไม่รู้ ได้ยินแต่คนเขาพูดประชดมา แต่ที่แน่ๆ คือไม่มีค่อยมีคนมานั่งรอรถโดยสารเลย”

ผมก็เลยได้แต่แสดงความเข้าใจกับสิ่งที่มันพูด และก็คิดในใจว่า “ก่อนที่จะสร้างศาลาริมทางเพื่อเป้นที่พักผู้โดยสาร เขามีข้อมูลเกี่ยวกับการใช้ประโยชน์ศาลาริมทางไหมนะ?...ทำไมเขาสร้างกันมากมายขนาดนี้”

ข้อสงสัยนี้ก็ยังติดอยู่ในใจของผมมาตลอด และก็ยังไม่ได้คลายความสงสัยที่มีต่อประสิทธิภาพในการบริหารงบประมาณของรัฐ ว่ามีการบริหารความคุ้มทุนต่อต้นทุนการผลิตอย่างไร??...การตัดสินใจที่มีต่อแผนการพัฒนา ใช้ข้อมูลและวิธีศึกษาความเป็นไปได้ เพื่อการตัดสินใจอย่างไร??...การประเมินผลของโครงการ ได้จัดเก็บข้อมูลอย่างถูกต้องตามหลักวิชาการมากน้อยแค่ไหน มันน่าสนใจในการกำกับการปฏิบัติงานเพื่อประสิทธิภาพในการใช้จ่ายงบประมาณเพื่อประสิทธิภาพในการพัฒนาของหน่วยงานของรัฐอย่างริงจังเหมือนกันนะ หวังว่ารัฐบาลนี้จะกำกับการดำเนินงานให้เกิดประสิทธิภาพนะครับ