Think In Truth
ญาณบารมีที่รู้เขารู้เราและอดทนให้ความ เมตตาเพื่อละซึ่งอัตตา โดย: ฟอนต์ สีดำ
พระคาถาชัยมงคลคาถา บทที่แปดมีว่า “ทุคคาหะ ทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง, พรัหมัง วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง ญาณาคะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท, ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ ฯ ” เป็นเรื่องยุทธวิธีในการเอาชนะมารที่มีทิฐิ หลงตนเองสูง ไม่ยอมรับเหตุผลของผู้อื่นโดยง่าย ด้วยญาณบารมี ที่หยั่งรู้ในตัวตนของผู้นั้น หยั่งรู้ความคิด ความเชื่อที่เป็นพื้นฐานของคนผู้นั้นอย่างแจ่มแจ้ง จึงอาศัยญาณที่เหนือกว่าในความอดทนที่จะอธิบาย ให้เหตุผลด้วยความเมตต จนกระทั่งผู้ที่หลงผิดอย่างผกาพรหม ยอมละทิ้งในความเป็นตัวตน และน้อมรับในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เรื่องราวของพระพุทธเจ้าและผกาพรหม ผกาพรหม เป็นเทพชั้นสูงในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู มีความเชื่อว่าตนเองเป็นผู้สูงส่งที่สุด มีอายุยืนยาว และเป็นอมตะ ผกาพรหมมีความหยิ่งทะนงในอำนาจของตนเป็นอย่างมาก เมื่อพระพุทธเจ้าตรัสรู้ธรรมแล้ว ได้เสด็จออกเผยแผ่พระธรรมคำสอน ผกาพรหมรู้สึกไม่พอใจที่มนุษย์หันมาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา จึงพยายามขัดขวางและทดสอบพระพุทธเจ้าด้วยวิธีต่างๆ เช่น
- การล่อลวง: ผกาพรหมพยายามล่อลวงพระพุทธเจ้าด้วยกามคุณและความสุขทางโลก
- การข่มขู่: ผกาพรหมขู่เข็ญพระพุทธเจ้าด้วยอำนาจเวทย์มนต์
- การโต้แย้ง: ผกาพรหมโต้แย้งพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
แต่พระพุทธเจ้าทรงสามารถเอาชนะผกาพรหมได้ด้วย ปัญญาและเมตตา พระองค์ทรงแสดงให้ผกาพรหมเห็นถึงความไม่เที่ยงแท้ของสรรพสิ่ง และความว่างเปล่าของอัตตา ทำให้ผกาพรหมยอมรับความจริงและเข้าใจพระธรรมคำสอนในที่สุด
เหตุการณ์สำคัญที่แสดงให้เห็นถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้าเหนือผกาพรหม คือ การที่พระพุทธเจ้าทรงแปลงกายให้เล็กลงไปจนเท่าธุลี แล้วเข้าไปอยู่ในมวยผมของผกาพรหม เมื่อผกาพรหมพยายามหาพระพุทธเจ้าไม่พบ ก็ต้องยอมรับความยิ่งใหญ่ของพระพุทธเจ้า
วิธีการเอาชนะผกาพรหมของพระพุทธเจ้า และการนำมาประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน เรื่องราวของพระพุทธเจ้าที่ทรงเอาชนะผกาพรหมนั้น เป็นเรื่องราวที่เปรียบเสมือนการเอาชนะกิเลส ตัณหา และอุปสรรคภายในจิตใจของมนุษย์ทุกคน ซึ่งเป็นสิ่งที่เราสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ ดังนี้ครับ
1. ปัญญา (ปัญญา):
- ในเรื่องราว: พระพุทธเจ้าทรงใช้ปัญญาในการเข้าใจธรรมชาติของความเป็นจริง และเห็นถึงความไม่เที่ยงแท้ของทุกสิ่ง
- ประยุกต์ใช้: ในยุคปัจจุบัน เราสามารถใช้ปัญญาในการวิเคราะห์สถานการณ์ต่างๆรอบตัว เพื่อหาทางออกที่ดีที่สุด และหลีกเลี่ยงการตัดสินใจที่ขาดสติ
2. เมตตา (มัททุ):
- ในเรื่องราว: พระพุทธเจ้าทรงแสดงเมตตาต่อผกาพรหม แม้ผกาพรหมจะพยายามขัดขวางก็ตาม
- ประยุกต์ใช้: การมีเมตตาต่อผู้อื่น แม้จะเป็นคู่แข่งหรือคนที่คิดต่าง จะช่วยให้เราสามารถแก้ไขปัญหาและสร้างความสัมพันธ์ที่ดีได้
3. สมาธิ (สมาธิ):
- ในเรื่องราว: พระพุทธเจ้าทรงมีสมาธิที่มั่นคง ทำให้ไม่หวั่นไหวต่อการยั่วยุของผกาพรหม
- ประยุกต์ใช้: การฝึกสมาธิจะช่วยให้จิตใจสงบ มีสมาธิในการทำงาน และสามารถควบคุมอารมณ์ได้ดีขึ้น
4. ความไม่ยึดติด (วิราคะ):
- ในเรื่องราว: พระพุทธเจ้าทรงไม่ยึดติดกับลาภยศ สรรเสริญ หรือตำหนิติเตียน
- ประยุกต์ใช้: การไม่ยึดติดกับสิ่งภายนอก จะช่วยให้เรามีความสุขที่แท้จริง และสามารถเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงได้อย่างสงบ
การนำหลักธรรมเหล่านี้มาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน
- การทำงาน: ใช้ปัญญาในการแก้ไขปัญหา, มีเมตตาต่อเพื่อนร่วมงาน, ฝึกสมาธิเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน และไม่ยึดติดกับผลตอบแทน
- ความสัมพันธ์: ใช้ปัญญาในการเข้าใจผู้อื่น, มีเมตตาต่อคนรอบข้าง, ฝึกสมาธิเพื่อควบคุมอารมณ์ และไม่ยึดติดกับความคิดเห็นของผู้อื่น
- การพัฒนาตนเอง: ใช้ปัญญาในการศึกษาหาความรู้, มีเมตตาต่อตนเองและผู้อื่น, ฝึกสมาธิเพื่อพัฒนาจิตใจ และไม่ยึดติดกับอัตตา
เรื่องราวของพระพุทธเจ้าที่ทรงเอาชนะผกาพรหม สอนให้เราเห็นถึงความสำคัญของการพัฒนาตนเองทั้งทางปัญญา จิตใจ และอารมณ์ การนำหลักธรรมเหล่านี้มาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน จะช่วยให้เราสามารถเอาชนะอุปสรรคต่างๆ และดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขได้
เรื่องราวของพระพุทธเจ้าและผกาพรหม สอนให้เราเห็นถึง
- ความสำคัญของปัญญา: ปัญญาเป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุด สามารถเอาชนะอุปสรรคและความทุกข์ได้
- ความไม่เที่ยงแท้ของสรรพสิ่ง: สิ่งทั้งหลายในโลกเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ไม่มีสิ่งใดที่ยั่งยืน
- ความว่างเปล่าของอัตตา: ความยึดมั่นถือมั่นในตนเองเป็นเหตุให้เกิดทุกข์
เรื่องราวของพระพุทธเจ้าเอาชนะผกาพรหมมาประยุกต์ใช้ในการเอาชนะผู้มีทิฐิมานะ เรื่องราวของพระพุทธเจ้าที่ทรงเอาชนะผกาพรหมเป็นเรื่องราวที่เปี่ยมไปด้วยหลักธรรมอันล้ำค่า ที่เราสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการเผชิญหน้ากับผู้ที่มีทิฐิมานะได้ ดังนี้ครับ
1. เข้าใจธรรมชาติของทิฐิ:
- เรียนรู้: ศึกษาธรรมชาติของทิฐิให้ลึกซึ้ง เข้าใจว่าทิฐินั้นเกิดจากความยึดมั่นถือมั่นในความคิดเห็นของตนเองเป็นหลัก
- เห็นใจ: พยายามมองเห็นว่าผู้ที่มีทิฐิมานะนั้นกำลังทุกข์ทรมานจากความยึดติดของตนเอง
2. ใช้ปัญญาในการสื่อสาร:
- เลือกคำพูด: ใช้คำพูดที่สุภาพและนุ่มนวล หลีกเลี่ยงการโต้เถียงโดยตรง
- นำเสนอข้อมูล: นำเสนอข้อมูลหรือเหตุผลอย่างชัดเจนและเปิดกว้าง ให้โอกาสอีกฝ่ายได้พิจารณา
- ฟังอย่างตั้งใจ: ฟังความคิดเห็นของอีกฝ่ายอย่างตั้งใจ เพื่อเข้าใจมุมมองของเขา
3. แสดงความเมตตา:
- เห็นอกเห็นใจ: พยายามเห็นอกเห็นใจในความรู้สึกของอีกฝ่าย
- ไม่ตัดสิน: หลีกเลี่ยงการตัดสินหรือดูถูกอีกฝ่าย
- แสดงความปรารถนาดี: แสดงความปรารถนาดีให้เห็นว่าเราต้องการให้เขาเข้าใจ
4. ให้เป็นตัวอย่างที่ดี:
- ปฏิบัติตนอย่างเหมาะสม: แสดงให้เห็นถึงการปฏิบัติตนที่เหมาะสม สงบ และมีสติ
- ไม่ยึดติด: ไม่ยึดติดกับผลลัพธ์ของการสื่อสาร
5. ใช้ความอดทน:
- ไม่ท้อแท้: การเปลี่ยนแปลงทัศนคติของผู้อื่นต้องใช้เวลาและความอดทน
- คงความสม่ำเสมอ: คงความสม่ำเสมอในการปฏิบัติตนที่ดี
เปรียบเทียบกับเรื่องราวของพระพุทธเจ้า:
- พระพุทธเจ้าทรงใช้ปัญญา: ในการแสดงธรรมให้ผกาพรหมเห็นถึงความไม่เที่ยงแท้ของสรรพสิ่ง
- พระพุทธเจ้าทรงแสดงเมตตา: แม้ผกาพรหมจะไม่ยอมรับในตอนแรก พระพุทธเจ้าก็ยังคงแสดงความเมตตา
- พระพุทธเจ้าทรงเป็นตัวอย่างที่ดี: ด้วยการทรงดำเนินชีวิตอย่างสมบูรณ์แบบ
สิ่งที่ควรระวัง:
- อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงผู้อื่น: เราสามารถเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของตนเองได้ แต่ไม่สามารถบังคับให้ผู้อื่นเปลี่ยนแปลงได้
- รักษาสภาพจิตใจของตนเอง: การเผชิญหน้ากับผู้ที่มีทิฐิมานะอาจทำให้เราเกิดความเครียดได้ จึงต้องดูแลสภาพจิตใจของตนเองให้ดี
การเอาชนะผู้ที่มีทิฐิมานะนั้น ไม่ใช่การเอาชนะกัน แต่เป็นการช่วยให้ผู้อื่นได้เห็นความจริงและหลุดพ้นจากความทุกข์ การนำหลักธรรมจากเรื่องราวของพระพุทธเจ้ามาประยุกต์ใช้ จะช่วยให้เราสามารถทำได้อย่างมีประสิทธิภาพและเกิดประโยชน์สูงสุด ท่านผู้อ่านคงสามารถนำกรณีศึกษาระหว่าง อ.เบียร์ คนตื่นธรรม กับ กองทัพธรรม โดยแยกพิจารณาทีละบุคคลเพื่อเปรียบถึงยุทธวิธี ก็จะพบความจริงที่ปรากฏถึงญานบารมีที่เหนือกว่า ที่มีความเมตตาเห็นความจริงในความไม่เที่ยงของอัตตา โดยไม่พยายามที่จะเปลี่ยนแปลงผู้อื่น ก็จะพบว่าสามารถผ่านพ้นหมู่มารในเหล่าผู้มีทิฐิมานะได้