Authority & Harm
วอนหน่วยงานรัฐช่วยยายแป๊ดตาบอด แถมพูดไม่มีบัตรฯไม่ได้รับสวัสดิการรัฐ
นครปฐม-ยายแป๊ดวัย 70 ปีชีวิตรันทดตาบอด พูดไม่ได้ ไร้บัตรประชาชนไร้สิทธิ์สวัสดิการภาครัฐ ผู้นำชุมชนช่วยดูแลให้ประทังชีวิตไปวันๆ วอนหน่วยงานภาครัฐช่วยเหลือ
เมื่อวันที่ 08 มีนาคม 68ผู้สื่อข่าวรายงานว่ามีหญิงชราวัย70 กว่าปี ตาบอด พูดไม่ได้และสามีก็เป็นคนพิการพูดไม่ได้มาตั้งรกรากที่ หมู่ 12 ต.ห้วยหมอนทอง อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม นานกว่า 28 ปี โดยสภาพบ้านเป็นเพิงพักริมคลองท่าสาร-บางปลา ใช้สังกระสีล้อมรอบบ้าน กันลมกันร้อน เท่านั้นและห้องน้ำทรุดโทรมมาก ซึ่งทุกวันนี้ได้เจ้สำเนา (แต้ว) เป็นน้องสาวกำนันธัชพล ธนรัชชานนท์ อดีดกำนันตำบลห้วยหมอนทอง คอยดูแล และช่วยเหลือหาอาหารการกินประทังชีวิตไปวันๆ
โดยมีคนข้างบ้านช่วยปรุงอาหารให้ ส่วนในบ้านแสงไฟส่องสว่างมี 1 ดวงอาศัยโยงไฟจากเพื่อนบ้านใกล้เคียงแบ่งปันมาให้ใช้ ซึ่งยายแป๊ดไม่มีบัตรประจำตัวประชาชน จึงขาดคุณสมบัติที่จะได้รับสวัสดิการจากภาครัฐ ทางด้านเงินผู้สูงอายุ เงินผู้พิการ และเบี้ยคนจน สิทธิรักษาพยาบาลบัตรทอง เป็นที่น่าสงสารของชาวบ้านซึ่งวอนให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยประสานทำบัตรประจำตัวประชาชนให้เพื่อรับสวัสดิการต่างๆ โดยเฉพาะทางด้านสุขภาพที่ทั้งพิการและแก่ชรา
นายนฤนาท ธนรัชชานนท์ ผู้ใหญ่บ้าน ม.12 หมู่บ้านยางขาคีม ตำบลห้วยหมอนทอง บอกว่า ตนเองทราบปัญหาของหญิงชรารายนี้ซึ่งสามีได้เสียชีวิตไปก่อนหน้า และอยากจะตามหาญาติ และอยากให้ยายแป๊ดมีบัตรประชาชน จะได้มิสิทธิได้รับสวัดดิการของภาครัฐ ซึ่งตอนนี้ได้ปรึกษากับผู้นำชุมชน โดยทางผู้ใหญ่บ้านบอกว่าวันที่ 11 มีนาคม 2568 ประชาคมที่หมู่ 12 เรื่องยายแป๊ด เพื่อรับรองให้มีบัตรประชาชน เป็นคนไทย พูดไทยได้ แต่ก็พบปัญหาเมื่อยายแป๊ดชรามากและลิ้นไก่สั้น พูดไม่ชัด สายตามองไม่ค่อยเห็น จึงได้ประสานไปยังนายจีราวุฒิ หลิวประเสริฐ อบต.อยู่ ม.12 ตำบลห้วยหมอนทอง ทาง และรู้ว่าได้อาศัยในพื้นที่มานานกว่า 30 ปีซึ่งก่อนหน้านั้นเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ยายแป๊ดยังรับจ้างคัดแยกขวดของเก่าได้รับค่าจ้างวันละ 300 บาท แต่หลังจากสามีเสียชีวิตและมาช่วงหลังยายแป๊ดสายตาเริ่มเลือนรางมองพร่ามัวจนมองไม่เห็นประมาณ 2 ปี จะไปรักษาตัวก็ไม่ได้
ส่วนนางสำเนา (เจ้แต้ว) เหลืองทองสิริ อายุ 61 ปี บอกว่าทางด้านผู้ใหญ่บ้านม.12 และ อบต. ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ได้รวบรวมเงินรวมเป็น 1,200 บาทมอบให้ยายแป๊ด ทุกเดือนไว้ใช้จ่ายเพื่อซื้ออาหารและได้ดูแลอาหารการกินไปให้ยายแป๊ดเป็นประจำ เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนช่วยเหลือกันยามทุกข์ และช่วงว่างจะชักชวนผู้นำในชุมชนมาช่วยทำความสะอาดเก็บกวาดบ้านยายแป๊ด ส่วนห้องน้ำชำรุดทรุดโทรม ไม่ถูกสุขลักษณะ บางครั้งต้องไปใช้ห้องน้ำของเพื่อนบ้าน แต่ก็ไม่สะดวกเพราะ ทางญาติผู้สูงอายุ 2 รายเกรงห้องน้ำเละเวลาขับถ่ายอีกอย่างไม่มีคนทำความสะอาด
ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเวทนาแต่ทุกคนก็เต็มใจช่วย