Travel Sport & Soft Power

เที่ยวชมชิมหมู่บ้านดงป่าตาล-ปราจีนบุรี



ปราจีนบุรี-เรื่องดีดีทั่วไทย!  เที่ยวชม –ชิมหมู่บ้านดงป่าตาลที่หมู่บ้านโคกบ้าน ,บ้านนา ,อินไตรย์ หมู่6, หมู่12  ต.โพธิ์งาม อ.ประจันตคาม จ.ปราจีนบุรี

วันนี้ 17 ก.ค.64 ผู้สื่อข่าวจะนำมาที่หมู่บ้านโคกบ้าน ,บ้านนา ,อินไตรย์ หมู่6, หมู่12  ต.โพธิ์งาม อ.ประจันตคาม จ.ปราจีนบุรี มีเอกลักษณ์โดดเด่นเป็นภูมิปัญญามาเนิ่นนานวิถีแบบพื้นบ้านๆ ไม่เหมือนหมู่บ้านอื่น ๆ ใน อ.ประจันตคาม  ทั้งภาษาถิ่นพูด  ที่สำเนียงออกเหน่อ  เรียกว่า “ไทยเดิ้ง”คล้าย ๆภาษาโคราชเป็นภาษาพูดของกลุ่มวัฒนธรรมไทโคราช  มีลักษณะของการผสมผสานระหว่างภาษาไทยกลาง ภาษาอีสานและภาษาเขมร

คนที่นี่หากินสูง ๆ   การทำน้ำตาลโตนดขาย   ซึ่งในหมู่บ้านแห่งนี้มีดงป่าตาลเป็นหมื่น ๆ เรียงเป็นแถวยาวลิบลับสุดสายตาเห็นแต่ไกล   เป็นต้นในธรรมชาติมากที่สุดในอำเภอประจันตคาม ... ชีวิตอยู่แบบพึ่งพา-พอเพียง  ช่วงหน้านา ชาวบ้านทำนา ยามหน้าแล้ง ไม่ปล่อยว่างทำน้ำตาลสด ,เฉาะลอนตาลขาย บางคราวมีน้ำตาลเมาหรือกระแช่ให้ชิมรสชาติไม่แพ้เบียร์ยี่ห้อดังๆ ให้ชิม!!!

ชาวบ้านแห่งนี้ ส่วนใหญ่มีอาชีพทำนาในช่วงหน้านาทำนา หมดจากฤดูทำนาแล้ว  จะมีอาชีพช่วงหน้าแล้งเสริมหมุนเวียนปีนป่ายหากินกันสูง ๆ  คือ การทำน้ำตาลโตนด หรือ  ค้าขายน้ำตาลสด  ค้าขายน้ำตาลโตนดกันทั้งหมู่บ้าน  ความเป็นอยู่พบคนรุ่นเก่ายังยึดวิถีชีวิตแบบพื้นบ้านไว้เหนียวแน่น

โดย “น้ำตาลสด” ที่ทำมาจากตาลโตนดนั้น เป็นน้ำหวานจากธรรมชาติต้นตาลล้วน ๆ    ยามหน้าแล้งที่เวลาอากาศร้อน ๆ ใส่น้ำแข็งเย็น ๆ ดื่มกินหอมหวาน-สุดแสนจะชื่นใจ !!  

กว่าจะได้น้ำตาสลสดจากแต่ละต้นนั้น  จะปีนป่ายหากินกันสูง ๆ เกือบ 20 เมตร   โดยชาวบ้านหัวหน้าครอบครัวจะใช้ไม้พะอง  ที่ตัดจากไม้ไผ่ป่าทั้งลำ  มาพาด   “พะอง”  นี้จะเป็นเหมือนบันได  ปีนขึ้นต้นตาล  ไปดองงวงตาลที่เป็นตาลตัวผู้  หรือเฉาะลูกตาลเอาลอน   หากเป็นตาลตัวเมีย  โดยใช้ไม้ตะเกียบ  ที่เหมือนตะเกียบคีบก๋วยเตี๋ยว แต่ใหญ่กว่า ทำจากไม้เนื้อแข็งนวดงวงตาล หรือ ลูกตาลนาน 3 -4 วัน จากนั้นนำมาแช่น้ำสะอาดในกระบอกไม้ไผ่

จากนั้นใช้มีดปาดตาล ที่คนแถบนี้ดูเหมือนนักเลงรุ่นเก่ามักพกติดเอวให้เห็นเกือบทุกคน   มีดปาดตาลพวกเขาจะลับคมกริบราวกับมีดโกน  ปาดเฉือนบาง ๆ ที่งวงตาล  หรือลูกตาลหั่นเป็นแว่น ๆ แผ่นบาง ๆ ใส่กระบอกไม้ไผ่รองรับ    น้ำตาลสด  ที่จะไหลหยดออกมาจากปลายงวงตาลหรือลูกตาล  ในแต่ละช่วงเวลา ทั้งเช้าตรู่ ,บ่าย หรือ ช่วงยามเย็น     และหลังจากนำน้ำตาลสดๆ    ปีนลงมาจากต้นตาลแล้วจะเอามาลงกระทะใบบัวขนาดใหญ่ต้มในเตาจนเดือดพล่านเอาไปจำหน่ายให้ลูกค้าดื่มกินสด ๆ

นอกจากน้ำตาลสดแล้ว   ยังมี  “น้ำตาลเมา” หรือ  “กระแช่”  ที่หมักจากน้ำตาลโตนด กับ เปลือกไม้ตะเคียน ที่ลอกเอามาจากต้นตะเคียน ,เปลือกเคี่ยม หรือ เปลือกไม้สีเสียดเพื่อให้เกิดยีสต์หรือแอลกอฮอล์อ่อนๆ ที่ทุก ๆ เย็นจะพบชาวบ้านนำน้ำตาลเมาทีหมักใส่ไห  นำมาตั้งวงก๊งกินแก้ปวดเมื่อยหลังทำนา หาปูหาปลาเสร็จ  หรือหลังจากขึ้นต้นตาล ดื่มกินกับกับแกล้มอย่างเอร็ดอร่อย

ผู้สื่อข่าวได้พบกับนายไพฑูรย์ หรือทิดช้าง  พวงวิเชียร อายุ 58 ปี ชาวบ้านโคกบ้าน หมู่ 12 ต.โพธิ์งาม อ.ประจันตคาม จ.ปราจีนบุรี  กล่าวว่า " หลังเรียนจบการศึกษาภาคบังคับ ป.6 แล้ว  ก็มาช่วยครอบครัวทำนา  ในพื้นที่กว่า 25 ไร่เศษ  และยามว่างจากนา ก็ทำตาล  ทั้งปีนตาลเฉาะลอน,ทำน้ำตาลสด

จนมีครอบครัวแล้วนานกว่า 30ปี  ก็ยังยึดวิถีอาชีพดั้งเดิมอันเป็นภูมิปัญญาไทย  พาครอบครัวทั้งทำนา และ ทำป่าตาลขายตลอดทั้งปี ไม่เหมือนคนอื่น ๆ ในหมู่บ้านที่พากันไปทำโรงงานได้เป็นรายเดือน

โดยเฉพาะป่าดงตาลที่สามารถสร้างรายได้เลี้ยงดู-พึ่งตนเองได้แม้จริง -จนส่งลูกๆเรียนจบระดับ ปวส.จนมีงานทำแล้ว 1 คน เพิ่งเรียนจบ ม.6 อีก 1 คน  และ ลูกชายคนเล็กอึก 1 คน กำลังเรียน ป.3  

มีรายได้  จากการขายตาลเฉาะ,น้ำตาลสด,เนื้อลูกตาลสุกเดือนละกว่า 15,000บาท อาศัยความขยัน-อดทน  ก็สามารถพึ่งพาตัวเองได้

แต่ละวันนายไพฑูรย์  จะขี่รถจักรยาน หรือ จยย.ไปป่าตาล ป่าตาลต้นไหนเป็นตัวเมีย(ลูกตาล) จะเลือกเฉาะขายส่งตลาด, ป่าไหนเป็นงวงตาล(ตาลตัวผู้) จะใช้ไม้ตะเกียบไม้ไผ่ขนาดใหญ่นวดจนกว่าจะนิ่ม แล้วนำงวงมาดอง(แช่น้ำ)ในกระบอกไม้ไผ่ก่อนปีนต้นตาลสูงกว่า 10 เมตรเศษๆ เอามีดปาดตาลที่คม-บางเฉียบราวมีดโกนปาดฝานเป็นแว่นบางๆ แล้วเอากระบอกไม้ไผ่ไปรองน้ำตาลสดที่ไหลออกมาจากงวงตาล จนได้น้ำตาลพอเหมาะทุกๆเช้า - บ่าย ก็จะไปปีนต้นตาลนำน้ำตาลสดกลับมาบ้าน  แล้วให้ทางภรรยา  คอยต้มน้ำตาลที่ได้มา บนกระทะใบบัวขนาดใหญ่ส่งขายให้พ่อค้าจากในเมือง หรือ เจ้าประจำที่มารับซื้อถึงบ้านในราคาปี๊บละ 200 บาท

หรือ หากไม่ทำน้ำตาลสด  บางรายจะเฉาะลูกตาล นำไปขายที่ในเมือง  นับว่าชาวบ้านแถวนี้  หากินกันสูง ๆ  แม้ส่วนใหญ่จะเรียนหนังสือกันจบเพียงแค่ชั้น ป.4 – ป.6   ก็ตาม  แต่สามารถสร้างรายได้อยู่อย่างมีความสุข

พร้อม ๆ กันได้พบกับนายเสน่ห์  หรือเปียก พวงวิเชียร อายุ 60ปี กล่าวว่า เป็นอดีตพนักงานโรงแรมผลจากโควิด-19 ได้ถูกพักงาน  จึงออกมาทดลองทำน้ำตาลสด  เพียงเอาไว้ต้มดื่มกินเท่านั้นเป็นงานดิเรกยามว่างนี้

มานิตย์   สนับบุญ/ปราจีนบุรี