เงาพลังงานโลก: ยุทธศาสตร์สมดุลใหม่ ของไทยในศตวรรษแห่งการเปลี่ยนขั้ว โดย: ฟอนต์ สีดำ

วันที่ 21 ตุลาคม 2568 - 13:01 น.

บทนำ: เมื่อโลกพลังงานกลายเป็นสมรภูมิทางอำนาจ

ในศตวรรษที่ 21 โลกกำลังยืนอยู่บนรอยร้าวครั้งใหญ่ของภูมิรัฐศาสตร์ พลังงาน—ซึ่งเคยเป็นเพียงปัจจัยทางเศรษฐกิจ—กลับกลายเป็น “อาวุธทางยุทธศาสตร์” ที่กำหนดทิศทางของชาติและความมั่นคงของโลก เส้นทางท่อส่งน้ำมันและก๊าซธรรมชาติไม่ได้เป็นเพียงโครงสร้างพื้นฐาน แต่คือเส้นเลือดของอำนาจที่มหาอำนาจต่างพยายามแย่งชิงและควบคุม

ราคาพลังงานที่พุ่งสูงและการเผชิญหน้าระหว่างขั้วตะวันตกกับยูเรเซียได้ก่อให้เกิดแรงสั่นสะเทือนทั่วโลก ประเทศเล็กๆ หลายแห่งถูกบีบให้เลือกข้าง หรืออย่างน้อยต้องวางตัวอย่างชาญฉลาดท่ามกลางแรงดึงดูดมหาศาลของสองขั้วอำนาจใหญ่ ท่ามกลางบรรยากาศแห่งความผันผวนนี้ ประเทศไทย—ซึ่งตั้งอยู่ในจุดยุทธศาสตร์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้—กลับเลือกใช้แนวทางที่เงียบแต่เฉียบคม

จุดเริ่มแห่งปริศนา: ไทยหันไปหามอสโกทำไม

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ระบบพลังงานโลกอยู่ในภาวะสั่นคลอนอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ความขัดแย้งในยุโรปตะวันออกและการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจต่อรัสเซียทำให้ราคาพลังงานพุ่งสูงขึ้นอย่างรุนแรง (IEA, 2024) ประเทศต่างๆ ต้องทบทวนนโยบายด้านพลังงานและความมั่นคงใหม่ทั้งหมด

สำหรับประเทศไทย ซึ่งต้องนำเข้าพลังงานเกือบทั้งหมด การพึ่งพาเพียงแหล่งเดียว—ไม่ว่าจะจากตะวันตกหรือตะวันออกกลาง—หมายถึงความเปราะบางในระยะยาว การถูกควบคุมผ่านระบบการเงินโลกที่ผูกพันกับดอลลาร์สหรัฐฯ ทำให้ไทยต้องหาทางเลือกที่มีอิสระมากขึ้น

ในจังหวะที่โลกกำลังแบ่งขั้วอย่างชัดเจน การขยับเข้าใกล้รัสเซียจึงไม่ใช่เพียงการแสวงหาน้ำมันราคาถูก แต่เป็นการวางหมากเชิงยุทธศาสตร์เพื่อ “ปลดล็อกอิสรภาพทางพลังงาน” ไทยมองเห็นโอกาสในการสร้างความร่วมมือที่อยู่เหนือการเมืองแบบขั้วอำนาจ และใช้ “ความนิ่ง” เป็นเครื่องมือหลักในเกมที่เต็มไปด้วยแรงกดดัน

สิ่งที่เรียกว่า “การทูตเงา” (Shadow Diplomacy)ของไทยได้กลายเป็นปรากฏการณ์ที่น่าจับตามองในหมู่ผู้สังเกตการณ์ระหว่างประเทศ เพราะมันไม่ใช่เพียงการรักษาสมดุลทางการเมือง แต่คือการวางหมากระยะยาวเพื่อความมั่นคงทางพลังงานและอธิปไตยทางเศรษฐกิจในโลกที่กำลังเปลี่ยนขั้ว

การทูตเงา: พลังแห่งความนิ่งในโลกที่เร่งเร้า

“ความเงียบ” กลายเป็นอาวุธใหม่ของไทยในศตวรรษแห่งความวุ่นวาย การเจรจาหลายครั้งเกิดขึ้นโดยไม่มีแถลงข่าว ไม่มีล่ามทางการ และไม่มีภาพถ่ายเผยแพร่ต่อสาธารณะ แต่ในความเงียบนั้นกลับมีการแลกเปลี่ยนที่สำคัญยิ่งกว่าเอกสารใดๆ

การทูตเงาของไทยเป็นการรักษาสมดุลอย่างแยบคายระหว่างการไม่เลือกข้างกับการสร้างประโยชน์ร่วมเชิงยุทธศาสตร์ ไทยเข้าใจดีว่า “ความนิ่ง” มิใช่ความเฉื่อย แต่คือการรอจังหวะที่ถูกต้อง เพื่อเดินหมากที่คำนวณมาอย่างละเอียดในกระดานที่ซับซ้อนที่สุดของโลก

มหาอำนาจกับมุมมองต่อไทยในยุคเปลี่ยนขั้ว

รัสเซียมองประเทศไทยในฐานะ “ผู้เฝ้าประตูทางใต้” (Southern Gatekeeper)สู่ตลาดเอเชีย เพราะไทยคือจุดเชื่อมระหว่างสองมหาสมุทร—อินเดียและแปซิฟิก—ที่สามารถเปิดเส้นทางขนส่งพลังงานและสินค้าโดยไม่ต้องผ่านช่องแคบมะละกา ซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของอำนาจตะวันตก (Mearsheimer, 2014)

ในทางกลับกัน ไทยก็มองเห็นโอกาสของตนเองในฐานะ “จุดสมดุลระหว่างอำนาจเก่าและอำนาจใหม่” การเปิดรับรัสเซียจึงไม่ใช่การหันหลังให้ตะวันตก แต่เป็นการเพิ่ม “ทางเลือก” ให้กับเส้นทางอนาคต การรักษาความเป็นกลางอย่างมีชั้นเชิงคือหัวใจของยุทธศาสตร์นี้

ความสัมพันธ์ที่ดูเงียบงันระหว่างกรุงเทพฯ กับมอสโกในช่วงหลังจึงไม่ใช่ความบังเอิญ แต่เป็นการสื่อสารด้วย “ภาษาทางยุทธศาสตร์” ที่เข้าใจเฉพาะในหมู่ประเทศที่รู้ว่าความไว้วางใจนั้นมีค่ามากกว่าคำมั่นบนกระดาษ

ข้อตกลงเงา: การแลกเปลี่ยนพลังงานที่ไม่มีใครเห็น

ข้อตกลงระหว่างไทยกับรัสเซียไม่ได้จำกัดอยู่แค่การค้าพลังงานในรูปแบบทางการ แต่เป็นการแลกเปลี่ยน “ความไว้ใจ” และ “สิทธิ์ในการกำหนดอนาคตของระบบใหม่”

มีรายงานว่าทั้งสองฝ่ายได้หารือกันในหลายมิติ ตั้งแต่การร่วมสำรวจเส้นทางเดินเรือใหม่ในอ่าวไทยและทะเลอันดามัน เพื่อสร้างทางเลือกนอกเหนือจากช่องทางเดิม ไปจนถึงความร่วมมือด้านเทคโนโลยีพลังงานนิวเคลียร์เชิงสันติ ซึ่งจะทำให้ไทยก้าวเข้าสู่ฐานะศูนย์กลางพลังงานสะอาดแห่งภูมิภาคในอนาคต

ขณะเดียวกัน รัสเซียยังแสดงความสนใจในโครงสร้างพื้นฐานของไทย โดยเฉพาะโครงการโลจิสติกส์และท่าเรือยุทธศาสตร์ในภาคใต้ การเข้าร่วมเชิงเทคนิคในโครงการเหล่านี้อาจเป็นก้าวแรกของ “เส้นทางพลังงานยูเรเซีย–เอเชีย” ที่ใช้ประเทศไทยเป็นจุดเชื่อมกลาง

เครือข่ายเงาและทุนใต้ดิน: กลไกเบื้องหลัง

เบื้องหลังรัฐบาลและกระทรวงต่างประเทศ ยังมีกลุ่มผู้มีอิทธิพลจำนวนหนึ่งที่ทำหน้าที่ประสานงานในระดับไม่เป็นทางการ กลุ่มเหล่านี้ประกอบด้วยอดีตข้าราชการ นักยุทธศาสตร์ และนักธุรกิจที่เข้าใจระบบโลกเชิงลึก พวกเขาคือผู้ถักทอสายสัมพันธ์ระหว่างไทยกับรัสเซียด้วยความระมัดระวังและต่อเนื่อง

ในอีกมุมหนึ่ง มอสโกเองก็มองเห็นคุณค่าของการสร้างความสัมพันธ์กับ “กลุ่มทุนเงา” ที่มีอิทธิพลต่อทิศทางของประเทศในระยะยาว เพราะพวกเขาไม่ผูกพันกับวาระทางการเมือง และสามารถประคับประคองโครงการได้ต่อเนื่องแม้รัฐบาลจะเปลี่ยนแปลง

บางธนาคารในไทยเริ่มทดลองระบบการชำระเงินที่ไม่ผูกกับดอลลาร์สหรัฐฯ ภายใต้ข้ออ้างว่าเป็นการทดสอบเทคโนโลยีทางการเงินใหม่ ซึ่งแท้จริงแล้วคือการวางรากฐานของการเชื่อมต่อกับระบบการเงินยูเรเซียแบบไร้ตัวกลาง (De-dollarization payment systems)

ไทยกับการทดลองระบบการเงินไร้ดอลลาร์

ความร่วมมือด้านพลังงานกับรัสเซียยังพ่วงด้วยการทดสอบระบบการชำระเงินใหม่ที่ไม่ต้องผ่านดอลลาร์ (USD) การเคลื่อนไหวนี้มีความสำคัญยิ่ง เพราะหมายถึงการปลดพันธนาการจากระบบการเงินตะวันตกที่ผูกขาดมานาน (EEC Reports, 2024)

ไทยในสายตาของรัสเซียถูกมองว่าเป็น “สนามทดลองที่ปลอดภัย” (Safe Testing Ground)เพราะมีความเป็นกลางทางการเมืองสูง สามารถพัฒนาโมเดลทางการเงินแบบใหม่โดยไม่สร้างแรงต้านรุนแรงในทันที

การเริ่มต้นใช้สกุลเงินท้องถิ่น (Local Currency Settlement)ในการค้าพลังงาน อาจกลายเป็นก้าวแรกของการเชื่อมระบบเศรษฐกิจอาเซียนกับยูเรเซียโดยตรงโดยไม่ต้องผ่านศูนย์กลางการเงินตะวันตก หากโครงการนี้สำเร็จ ไทยจะกลายเป็นประเทศแรกในภูมิภาคที่ทดลอง “ระบบเศรษฐกิจไร้ดอลลาร์” อย่างเป็นรูปธรรม

เงื่อนไขซ่อนเร้นและแรงกดดันที่ต้องยอมรับ

อย่างไรก็ตาม ทุกการเดินหมากย่อมมีราคาที่ต้องจ่าย การเปิดประตูให้รัสเซียเข้ามามีบทบาทในโครงสร้างพลังงานและการเงินของไทย ทำให้พันธมิตรตะวันตกเริ่มเพิ่มแรงกดดันทั้งทางเศรษฐกิจและการทูต

ไทยอาจต้องแลก “เสรีภาพในการเคลื่อนไหว” บางส่วนเพื่อแลกกับเทคโนโลยีและแหล่งพลังงานใหม่ ขณะเดียวกันก็ต้องรับมือกับความเสี่ยงที่ต่างชาติอาจเข้ามามีอิทธิพลในโครงสร้างพื้นฐานสำคัญ เช่น ระบบท่าเรือและคลังพลังงาน การเดินเกมในพื้นที่สีเทานี้จึงเปรียบได้กับการเดินเชือกที่ไร้ตาข่ายรองรับ — พลาดเพียงก้าวเดียวอาจเปลี่ยนทิศทางของชาติได้ในทันที

ในประเทศเอง ความเห็นก็แตกออกเป็นสองฝั่ง ฝ่ายหนึ่งเห็นว่าเป็นโอกาสทองในการสร้างอิสรภาพทางเศรษฐกิจ อีกฝ่ายกลับกังวลถึงผลกระทบต่อความสัมพันธ์กับโลกตะวันตก รัฐบาลจึงเลือกเดินเกม “เงียบ” ต่อไป เพื่อรักษาความมั่นคงของตลาดและความเชื่อมั่นของประชาชน

ผลประโยชน์ที่แท้จริง: สิทธิ์ในการกำหนดชะตาตนเอง

สิ่งที่ประเทศไทยได้จาก “ข้อตกลงเงา” นี้ ไม่ได้อยู่ที่ตัวเลขหรือปริมาณน้ำมัน แต่คือ “สิทธิ์ในการเลือกทางของตนเอง” นั่นคืออิสรภาพเชิงยุทธศาสตร์ที่มีค่ามากกว่าผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจระยะสั้น

ไทยได้รับ 3 สิ่งสำคัญจากเกมนี้

1. อิสรภาพทางพลังงาน – การมีทางเลือกใหม่ในการนำเข้าพลังงานจากรัสเซียและภูมิภาคยูเรเซีย ทำให้ไทยมีอำนาจต่อรองมากขึ้น
2. เทคโนโลยีขั้นสูง – การเข้าถึงเทคโนโลยีพลังงานนิวเคลียร์เชิงสันติและระบบควบคุมพลังงานสมัยใหม่
3. ศูนย์กลางข้อมูลพลังงาน – การตั้งศูนย์ข้อมูลร่วมกับรัสเซียเพื่อวิเคราะห์ตลาดและเส้นทางพลังงานในเอเชีย

รัสเซียเองยอมรับว่าไทยคือพันธมิตรที่ “เข้าใจศิลปะแห่งความนิ่ง” ได้อย่างลึกซึ้ง การไม่ประกาศแต่ขยับ คือสัญญาณของความเฉียบคมที่มอสโกเคารพอย่างสูง

ไทยในสมรภูมิสงครามเย็นรอบใหม่

โลกกำลังเข้าสู่ “สงครามเย็นรอบใหม่” ที่อาวุธไม่ใช่ปืนหรือระเบิด แต่คือพลังงาน การเงิน และข้อมูล ประเทศไทยได้กลายเป็นผู้เล่นสำคัญในสมรภูมิใหม่นี้อย่างเงียบๆ

ข้อตกลงระหว่างไทยกับรัสเซียสะท้อนยุทธศาสตร์ “ไม้ไผ่” (Bamboo Diplomacy)ที่ยืดหยุ่นแต่ไม่หักกลางพายุ ไทยไม่จำเป็นต้องเลือกข้างเพื่ออยู่รอด แต่ใช้การปรับตัวและสมดุลเป็นเกราะป้องกัน การนิ่งและเงียบในเวลาที่โลกเร่งเร้า คือการแสดงอำนาจในอีกรูปแบบหนึ่ง (Baker, 2020)

การที่ไทยคงบทบาทศูนย์กลางเชื่อมโยงเส้นทางพลังงานและระบบการเงินใหม่ ทำให้ประเทศขยับจากผู้ตาม มาเป็น “ผู้กำหนดจังหวะ” ของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

บทส่งท้าย: เสียงสะท้อนจากความเงียบ

ในยามค่ำคืนที่กรุงเทพฯ เงียบสงบ เสียงคลื่นแม่น้ำเจ้าพระยาอาจเปรียบได้กับเสียงกระซิบของยุคสมัย ไทยกำลังยืนอยู่บนเส้นแบ่งระหว่างอดีตกับอนาคต ระหว่างความมั่นคงกับความเสี่ยง และระหว่างอิทธิพลของโลกเก่ากับโอกาสของโลกใหม่

คำถามไม่ใช่ว่าไทยจะได้พลังงานจากรัสเซียมากเพียงใด แต่คือไทยจะใช้ “พลังแห่งความเป็นกลาง” และ “ภูมิรัฐศาสตร์แห่งสมดุล” ที่ตนถืออยู่ได้อย่างไร เพื่อเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส

การเดินหมากครั้งนี้อาจเป็นการเคลื่อนไหวที่เงียบที่สุดในประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของไทย แต่ในความเงียบนั้นแฝงไว้ด้วยพลังแห่งการตัดสินใจที่อาจกำหนดทิศทางของชาติไปอีกหลายทศวรรษข้างหน้า

แหล่งอ้างอิง

• IEA (International Energy Agency). (2024). World Energy Outlook.
• Kissinger, Henry. (2014). World Order. Penguin Books.
• Mearsheimer, John J. (2014). The Tragedy of Great Power Politics. W. W. Norton & Company.
• Baker, Chris. (2020). Thailand's ‘Bamboo Diplomacy’ in the 21st Century: Non-Alignment and Strategic Hedging.Journal of Southeast Asian Studies.
• Eurasian Economic Commission (EEC). (2023–2024). Reports on Alternative Payment Systems and De-dollarization in Eurasian Trade.